• Stilte tussen popcorn en botsautootjes •
Misschien vraag je je af: wat moet Hèlen op de kermis? Nou, ook daar voel ik me thuis.
Misschien gruwel je van het idee van al die overdaad aan kleuren en geluiden.
En misschien ken je die momenten van visuele verrukking al − ook op de kermis kun je eenvoudig fotograferen.
De kermis is een plek vol contrast
- Felle kleuren en knipperende lichtjes alom
- Adrenaline en gilletjes uit de attracties
- De geur van suikerspinnen en popcorn
- Vrolijke muziek, dreunende beats, blijheid − en soms iemand die bijkomt na een wilde rit
Te midden van al die overdaad en drukte oefen ik innerlijke stilte.
Niet meegesleept worden door voorkeur en afkeur, maar onbevangen kijken en geraakt zien toelaten.
Geraakt worden door wat zich aandient − en deze geraaktheid opvolgen door stil te staan. Of dat nu bij de botsautootjes is, de Extreme Chaos, of de Prize Droppers is − ik kijk dieper tot ik begrijp wat ik écht zie.
Iets wat raakt verschijnt altijd in een grote visuele omgeving.
De contemplatieve vraag is: wat hoort er wel en wat hoort er niet bij wat mij raakt?
Dan is één foto genoeg. Met mijn camera als hulpmiddel.
Extra mindfulness
En ja, op een kermis is extra mindfulness nodig. Want het is een feest van opwinding − en opwinding leidt tot snelheid.
Snelheid is funest voor mindful fotograferen.
Het doet me altijd denken aan Milarepa, de beroemde Tibetaanse yogi:
"Als je op een drukke marktplaats met een kalme geest kunt zijn, dan ben je goed getraind".
De wereld als tempel
Voor mij is de kermis net zo goed een tempel − een plek van bezinning en om innerlijke stilte ontwikkelen − als de zee, het bos, de stilte van een meditatiezaal of een winkelstraatje.
Stilte ontwikkel je niet per se alleen in de natuur of op retraite. Dat helpt, en het uitgangspunt van Miksang is aanvullend: juist midden in drukte kun je oefenen in kalmte, onbevangen kijken en geraakt zien toelaten.
Dan word je niet afhankelijk van jouw idee van een rustige wereld om zelf rustig te zijn.
Je neemt je rust mee, die heb je altijd bij je en je kunt ernaar terugkeren − waar je ook maar bent.
Alles wordt waardevol om te bekijken, en je houdt voeling met wat resoneert.
Zo wordt ieder uitje leuker.
Meegesleept worden kost energie
Elke keer dat je je ogen opent, is een gelegenheid om wakker te kijken: onbevangen, zonder voor- en afkeur, vrij van meteen benoemen, en vrij van (ver)oordelen.
Dit leest misschien als grote woorden, of onhaalbaar.
Maar toch: zodra je begint met beschikbaar zijn, verwonderen en je vele gedachten even parkeert (want je kijkt óf je denkt − allebei tegelijk kan niet), is het alsof de zon doorbreekt vanachter de wolken en de wolken oplossen.
Je gaat helderder zien.
En dát maakt slenteren, stilstaan, kijken en fotograferen vrolijk en ontspannend. Ook geeft het energie en voldoening.
Meegesleept worden − of het nu door uiterlijke of innerlijke drukte is − kóst energie.
Begin bij het begin
Maar, wees gerust; zo begin je natuurlijk niet in Miksang. Ik ben ook niet zo begonnen!
Ooit ging ik naar de kermis voor de poffertjes. 😊 Nu zijn de poffertjes een extraatje.
Eerst kijk en zie ik, afgestemd op beschikbaar zijn −zo begint iedere deelnemer met Miksang − en dán ga ik fotograferen.
Ook onderweg kijken
En dat begint niet pas als ik op de kermis ben.
Op de weg ernaar toe kijk ik al, en op de terugweg gaat mijn geraakt zien gewoon door.
👉 Nieuwsgierig geworden? Bekijk de 2-jarige Miksang Opleiding of start eerst met de 3-daagse Miksang 1 - Zien vanuit je hart.
Of kom meedoen met de 1-daagse kennismaking >
Esther
op 22 Sep 2025