Op vakantie in de winkelstraat

Sinds een paar weken hangt er iets nieuws in de winkelstraten van  Zandvoort − waar ik woon en vaak Miksang retraites geef.

Geen kerstverlichting deze keer, maar zomerdecoratie.
En wát voor decoratie!

Aan lijnen hoog boven de straat hangen grafische vormen in kleurige silhouetten − een schelp, een vis, een zon, een zeester, een bootje.
Plat, grafisch en vrolijk.


Iedere winkelstraat heeft haar eigen rijtje

Vier of vijf lijnen, met telkens met een paar van die speelse vormen.

Het lijkt misschien iets kleins − een versiering waar je één of twee keer naar kijkt, denkt 'leuk'... en weer doorloopt.

Maar dat doe ik dus niet. 

Blijven kijken

Ik kijk.
En ik blijf kijken.
Want iedere keer is het anders. 

👉 In Miksang gaan we er vanuit dat we geboren zijn met een heldere, frisse blik. 

Maar al opgroeiend en steeds serieuzer wordend − en nu door alle gedachten en dagelijkse drukte − raken we die vanzelfsprekendheid kwijt.

Obstakels voor kijken en 'fris' zien 

  • Het innerlijk opgaan indenken, waarin we vaak ongemerkt in opgaan  - onze ogen zijn open, we gaan van A naar B, komen veilig aan. We glijden al denkend langs de omgeving, en er komt niets echt binnen. We niet echt iets.
  • Vertrouwd zijn − als de gewoontedieren die we ook zijn, wennen we snel aan iets, en als het nieuwe ervan af is, dan kijken we niet meer echt. We kennen het al, dus kijken we niet meer.

Herkenbaar? ;-)

Weer wakker kijken

Juist in een bekende omgeving, zoals een winkelstraat, kun je weer wakker worden. Kijken met wakkerheid

  • Innerlijke wakkerheid = meer opmerkzaam over wanneer je weer denkt en wanneer iets je zomaar raakt, en dit toelaat.
  • Uiterlijke wakkerheid  = dat je echt kijkt, contact maakt en ook echt tot stilstand komt, fysiek.

Je stemt je af op wakker kijken, en je ontwikkelt meer natuurlijke wakker kijken.


Je laten raken

Elke keer dat ik er hier loop, gebruik ik het als oefening.

Niet gepland − het gebeurt vanzelf.
Ik hoef niet te onthouden dat hier iets zien valt.

Soms zie ik de vormen al van ver, soms opeens als ik omhoog kijk.
Soms omdat iets in een ooghoek mijn aandacht trekt, en kijk ik bewust. 

Ik vertrouw erop dat ik me laat raken>
Ik oefen in me laten verwonderen.

En steeds word ik geraakt.

Door het licht. Door de lucht. De kleuren. De vormen.
Door iets eenvoudigs.

Zonder het te benoemen. Zonder oordeel.
Zonder meteen te denken over 'een mooie foto'.
Hoe verleidelijk dan ook!

Ik verleng het moment van vrij kijken.
Nieuwsgierig kijken.
Toelaten wat me raakt.

Zo word ik steeds meer wakker.
Steeds meer beschikbaar voor mijn directe omgeving.



Hetzelfde is nooit hetzelfde

Want als je opnieuw kijkt, is hetzelfde nooit hetzelfde.
Deze dagelijkse verwondering, het frisse zien − het voelt als een doorgaande vakantie.

Dat is zó waardevol!

Nog eens kijken

Kijk jij ook weleens twee keer naar iets dat je denkt al te kennen?
Of neem je de tijd om iets 'gewonigs' opnieuw te zien?

Probeer het eens, vandaag nog,
Kijk omhoog in je eigen straat.
Of ergens waar je normaal gedachteloos langsloopt,

Misschien hangt daar geen zomerversiering.
Maar wel iets.

Iets dat wacht om gezien te worden.
Door jou.

Ik verheug me alweer op mijn nieuwe ervaring van geraakt zien door 'hetzelfde' ;-)


Zin om jouw blik te verfrissen deze zomer? 

Met 20% zomerkorting ⤵️

Wil je de complete ervaring doorlopen van kijken, zien en geraakt zien met contemplatieve fotografie? 👉 2-jarige Miksang Opleiding >